Tükenmişlik sendromu ilk olarak Herbert J. Freudenberger tarafından 1974 yılında ‘yorgunluk, enerji ve güç azalması, başarısızlık, içsel kaynaklı karşılanamayan beklentiler sonucu ortaya çıkan tükenme durumu’ olarak nitelendirilmiştir. Dünya Sağlık Örgütü ise tükenmişlik sendromunu ‘başarıyla yönetilemeyen kronik iş yeri stresi’ olarak tanımlamıştır. Uzman Klinik Psikolog Özge Şengün, pandemide daha da artan bu sorunun en önemli belirtilerini, en çok kimleri tehdit ettiğini ve çözüm yollarını şöyle anlattı…
Modern çağın en yaygın psikolojik sorunlarından biri olan ‘Tükenmişlik Sendromu’ genellikle depresyonla karıştırılır… Peki aralarındaki fark nedir? İşte Şengün’ün yanıtı…
BELİRTİLERİ ÜÇE AYRILIR
Tükenmişlik sendromunun başlıca semptomları fiziksel, psikolojik ve davranışsal olmak üzere üçe ayrılır. Fiziksel belirtiler: Mide ağrısı, baş ağrısı, enerji eksikliği, uyku bozukluğu, güçsüzlük, sürekli yorgunluk, bedensel yakınmalar, kilo kaybı, nefes zorluğu. Psikolojik belirtiler: Depresif duygudurum, umutsuzluk, anlamsızlık hissi, sabırsızlık, anksiyete, kararsızlık, öfke ve huzursuzluk hisleri. Davranışsal belirtiler: İşe karşı isteksizlik, yapılması gerekenleri erteleme davranışları, sosyal ve iş çevresindeki kişilerle çatışmalar. Tükenmişlik sendromu depresyonla çok benzer semptomlar gösterse de sadece iş yaşamı kaynaklı olması bakımından depresyondan ayrılır.
Strese yatkın bir kişilik yapısına sahip olmak da tükenmişlik sendromuna yol açabilir. Yüksek standartları olan kişilerde beklentilerine ulaşamadıkları takdirde oluşan hayal kırıklığı risk faktörüdür. Aynı zamanda yetersizlik hisleri olan kişilerde, mükemmeliyetçi her şeyi eksiksiz yapmaya çalışan katı görüşlere sahip takıntılı ve ayrıntıcı kişilerde, fedakar yapılı hayır demekte zorlanan kişilerde de tükenmişlik sendromuna diğer kişilere oranla daha çok rastlıyoruz. Üstlerinden fazlaca beklentiye maruz kalan ya da diğer insanlarla yüz yüze çalışmak durumunda kalan kişilerde tükenmişlik olasılığı artabiliyor.
Henüz yorum yapılmamış.
Yorum Yap